- bağışladı
- Presented
Old Turkish to English. 2010.
bağışladı
Look at other dictionaries:
bağışlamak — i, e 1) Bir mal veya hakkı karşılık beklemeden birine vermek, teberru etmek Bütün malını Kızılay a bağışladı. 2) Herhangi bir kötü davranış için ceza vermekten vazgeçmek, affetmek Çocuk elindeki çiçek demetini kumandanın ayağı altına atarak:… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bağışlamaq — f. 1. Bir şeyi qarşılıqsız (əvəzsiz) olaraq başqasına vermək, hədiyyə etmək, peşkəş vermək. Atası öləndən sonra Niftalı ona torpaq da verdi, . . mal qaradan pay ayırıb, bir at da bağışladı. İ. Ş.. // məc. Bəxş etmək, vermək. Elə bil, bağışladın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəmər — is. etnoqr. Xalq adətincə toyda, nişanda paylanan şirni, pul və s. <Toyda> o qədər xələt, o qədər nəmər yığıldı ki, hədsizhesabsız. «Koroğlu». Xanım nəmər bağışladı; Ələsgər yazdı dəftərə. A. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ömür — is. <ər.> 1. İnsan, heyvan və ya bitkinin doğuluşundan ölümünə qədərki fizioloji vəziyyəti; həyat. Ömürdür, biri az yaşayır, o biri çox yaşayır. T. Ş. S.. Hayıf ömür qısa, arzu genişdir; Kim bu qayğı ilə titrəməmişdir. M. Müş.. Ömür yoldaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sabahkı — 1. zərf Ertəsi günü, sabahısı. Sabahkı günü bir kəllə qənd alıb məni bağışladı və günahımdan keçdi. C. M.. Sabahkı gün tarçı Əsədin cənazəsi arabaya qoyulub, həmişəki adət üzrə «ərrəhman» oxuna oxuna qəbiristana aparıldı. B. T.. 2. sif. Sabah… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sonsuzluq — 1. is. Sonu, nəhayəti olmama; nəhayətsizlik, intəhasızlıq. Amma bu qısacıq məsafə Qulama sonsuzluq təsiri bağışladı. Ə. Ə.. 2. is. Sonsuz olma, övladı, uşağı olmama. Sadığın qardaşı da ağlamsındı, sonsuzluğun bütün ağırlığını duymuş adamlar kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxşı — sif. 1. Müsbət xüsusiyyətlərə və ya keyfiyyətlərə malik olan; öz keyfiyyəti ilə verilən tələbləri təmin edən, lazımi qaydada olan; bəyənilən (yaman ziddi). Yaxşı yeməklər. Yaxşı mal. Yaxşı at. Yaxşı mənzil. Yaxşı xətt. Yaxşı tərcümə. Yaxşı şərait … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
